Leven in een kamer zonder raam heeft zijn ups en downs. Een van de vervelendste dingen is dat je geen frisse lucht kunt ruiken. Het is niet dat ik niet van de geur van deze grondeigen dampen hou, maar ik heb het gevoel dat ik te lang in een doos heb geleefd en ik wil het gevoel hebben dat ik buiten ben. Helaas kan ik mezelf niet losmaken van de doos. Op dat moment haal ik diep adem en probeer op alle mogelijke manieren de frisse lucht in te ademen. Ik praat tegen mezelf en vertel haar alles wat er buiten gebeurt. Ik stop mijn gezicht in een plant en neem de geur in me op. Ik vertel mezelf moppen tot ik zo hard moet lachen dat ik een slok water nodig heb. Als ik